خورشيد خراسان
تقارن بهار امسال با ميلاد خورشيد خفته در خراسان، نويدبخش بهار جانهاست، با نسيمي كه از كوي ولايت مي وزد و عطري كه از بوستان امامت به مشام مي رسد.
در مجله اي كه از آستانه حضرت معصومه(ع) منتشر مي شود، به ياد ميلاد برادر بزرگوارش حضرت رضا(ع) گزيده يكي از سروده هاي مرحوم «الهي قمشه اي » تقديم خوانندگان مي گردد، باشد كه اداي ديني به شمارآيد، در پيشگاه بلند اين برادر و خواهر، كه ايرانمان را نورباران كرده اند... (كوثر)
| من بنده ام شهنشه ايمان را | سلطان دين، شهيد خراسان را |
| تابنده مهر نه فلك عشقم | تابنده ام من آن شه ايمان را |
| آن عقل صرف و جوهر حكمت را | وآن بحر علم و كشتي ايمان را |
| آن رازدان علم لدني را | وآن پرده دار شاهد پنهان را |
| كشورگشاي ملك خلافت را | مالك رقاب قيصر و خاقان را |
| در بارگاه قدس دل پاكش | آيينه اي است حضرت سبحان را |
| صاحبدلان زدانش و عرفانش | افروختند شمع دل و جان را |
| بر درگه جلال همايونش | بين پاسبان، ملايك رحمان را |
| خورشيد طلعتي كه زرخسارش | افروخت مهر و ماه فروزان را |
| آن خسروي كه لعل شكرخندش | آراست لعل و در بدخشان را |
| اي جرعه نوش زهر ستم، كز شوق | برهم زدي عناصر و اركان را |
| شمس الشموس عالم انواري | اي حسن رويت آينه، يزدان را |
| اي سر وحي را تو بهين كاشف | وز علم غيب يافته تبيان را |
| درس وفا و دانش و دين آموخت | عقل تو جان مردم ايران را |
| محكوم علم و حكمت و قرآن ساخت | دانشوران ساير اديان را |
| از حق، هزارمرتبه تحسين باد | آن ذات پاك مظهر يزدان را |
| آن واقف سرائر پنهاني | وآن عالم لدني سبحان را |
| حسن تو نوگل ابد، آموزد | آيات عشق، مرغ خوش الحان را |
| مدحش «الهيا» به كتاب عشق | برخوان هزار آيت قرآن را |
سلام به معصومه(س)
| به جان پاك تو اي دختر امام، سلام | به هر زمان و مكان و به هر مقام، سلام |
| تويي كه شاه خراسان بود برادر تو | بر آن مقام رفيع و بر اين مقام، سلام |
| به هر عدد كه تكلم شود به ليل و نهار | هزاربار فزون تر زهر كلام، سلام |
| زصبح تا شب و از شام، تا طليعه صبح | بر آستانه قدست علي الدوام، سلام |
| در آسمان ولايت، مه تمامي تو | زپاي تا به سرت اي مه تمام، سلام |
| روم به بام، اگر دورم از سر كويت | كه تا كنم به ارادت زطرف بام، سلام |
| به پيشگاه تو اي خواهر شه كونين | زفرد فرد خلايق، به صبح و شام، سلام |
| منم كه هر سر مويم به هر زمان گويد | به جان پاك تو اي دختر امام، سلام |
| شميم باغ علي، نوگل رسول، تويي | فروغ چشم محمد، پس از بتول، تويي |
حيدرآقا طهراني (معجزه)
نگين قم
| شهرها انگشترند و «قم » نگين | قم، هماره حجت روي زمين |
| تربت قم، قبله عشق و وفاست | شهر علم و شهر ايمان و صفاست |
| مرقد «معصومه » چشم شهر ما | مهر او جانهاي ما را كهربا |
| دختري از اهل بيت آفتاب | وارث در حيا، گنج حجاب |
| در حريمش مرغ دل پرمي زند | هر گرفتار آمده، درمي زند |
| هر دلي اينجاست مجذوب حرم | جان، اسير رشته جود و كرم |
| اين حرم باشد ملائك را مطاف | زائران را ارمغان، عشق و عفاف |
| آستان بوسش بسي فرزانگان | معرفت آموز، از اين آستان |
| ديده پاكان به قبرش دوخته | عصمت و پاكي از آن آموخته |
«حوزه قم » هاله اي بر گرد آن فقه و احكام خدا را مرزبان
| قم هميشه رفته راه مستقيم | بوده در مهد هدايتها مقيم |
| قم نمي بيند مگر خواب قيام | تيغ قم بيگانه باشد از نيام |
| شهر خون، شهر شرف، شهر جهاد | شهر فقه و حوزه، علم و اجتهاد |
| هركجا را هرچه سيرت داده اند | اهل قم را هم بصيرت داده اند |
| نقطه قاف قيامند اهل قم | برق تيغ بي نيامند اهل قم |
| اهل قم، زاول ولايت داشتند | در دل و در ديده «آيت » داشتند |
| سرنمي سودند، جز بر پاي دين | دل نمي دادند الا بر يقين |
| دين، مطيع امر مولابودن است | راه را با رهنما پيمودن است |
| اهل قم از ياوران «قائم »اند | در قيام و پيشتازي دائم اند |
| دختر «موسي بن جعفر» را درود | كز عناياتش تراويد اين سرود |
جواد محدثي
.gif)
خوبی عشقم .gif)
.gif)
.gif)
.gif)
مقاله جالب صلوات